به گزارش خبرنگار وب دا، پوراندخت عبداللهی‌پوراظهار کرد: خودمراقبتی آرامش، آسایش، امنیت و رفاه را برای فرد و خانواده به ارمغان می‌آورد و خانواده بعنوان خاستگاه خودمراقبتی باید در این زمینه آگاهی لازم را داشته باشند.
وی با بیان اینکه سرشماری سال 90 بیش از نیمی از جمعیت کشور را گروه سنی میانسال یعنی سنین 25 تا 59 سال را بزرگترین سرمایه انسانی کشور به دلیل تولید در خانواده عنوان کرد و گفت: اگر در میان این گروه سنی بیماری بروز یا شیوع پیدا کند میزان روزهای کاری از دست رفته افزایش پیدا می‌یابد و از طرفی فشار اقتصادی بر خانواده و جامعه وارد می‌آید. البته اگر شیوع بیماری موجب مرگ و میر بالاخص در افراد متاهل شود در اغلب موارد بر سلامت سایر اعضای خانواده اثرات غیرقابل جبرانی را برجا می‌گذارد این موضوع نه تنها در مورد مرگ مادر بلکه در مورد پدر خانواده نیز صادق است.
مدیر گروه سلامت خانواده، جمعیت و مدارس مرکز بهداشت استان ایلام با بیان اینکه توانمند‌سازی گروه مذکور در زمینه «مراقبت از خود» در کاهش بار بیماری و پیشگیری از ناتوانی در دوران سالمندی مؤثر واقع می‌شود افزود: در صورت فراهم شدن شرایط بهره‌مندی افراد از دوران سالمندی سالم یقیناً منافع وسیعی از نظر اقتصادی، اجتماعی و روانی برای کشور در پی خواهد داشت.
وی تصریح کرد: خودمراقبتی شامل انجام اعمالی از سوی فرد برای حفظ تندرستی خود است که به وسیله آن از سلامت ذهنی و جسمی خود نگهداری کنند و نیازهای اجتماعی و روانی خود را برآورده سازد به علاوه از بیماری‌ها یا حوادث پیشگیری کنند همچنین ناخوشی‌ها و وضعیت‌های مزمن را بهبود بخشند و از سلامت خود بعد از بیماری حاد حفاظت کند.
عبداللهی‌پور اضافه کرد: گروه سنی میانسال در اغلب جوامع طی دو دهه گذشته به دلیل استرس‌ها و مخاطرات محیطی، کاهش فعالیت فیزیکی و تغییرات در الگوی غذایی در معرض اضافه وزن و بیمارهای مزمن مانند پرفشاری خون، بیماری‌های قلبی و عروقی، پوکی استخوان، دیابت و.... دستخوش تغییرات زیادی قرار گرفته است این در حالی است که تغییر در زندگی این گروه سنی آنها را با خطراتی روبرو می‌کند و «امید به زندگی» را که یکی از شاخص‌های مهم توسعه است تحت تأثیر قرار دهد.
وی سلامتی را برخورداری از وضعیت مطلوب جسمی، روانی و اجتماعی و نه فقط نبود بیماری دانست و گفت: فرد سالم، انسانی است که از نظر جسمی سالم، از نظر فکری بی‌عیب و دارای روانی شاد و از نظر اجتماعی فعال، از جنبه اقتصادی مولد و از نظر فرهنگی مسئول باشد و شیوه زندگی سالم را با تمرین عادت‌های خوب و سالم، بکار بستن آنها در تمام مراحل زندگی و همچنین دوری جستن از عادت‌های زیان‌بار و غیر سالم در جهت حفظ و ارتقای سلامتی پیش گیرد.
مدیر گروه سلامت خانواده معاون بهداشت استان ایلام ادامه داد: حمایت و روابط مطلوب اجتماعی سهم چشمگیری در تامین سلامت آحاد جامعه در جهت تحقق نیازهای واقعی و عاطفی افراد دارد و تعلق به یک شبکه اجتماعی از جامعه و الزامات متقابل موجب می‌شود تا افراد احساس محبت، دوستی، احترام و ارزش کنند. این امر تأثیر حفاظتی قوی بر سلامتی دارد هم چنین روابط حمایتی می‌توانند سبب برانگیختن رفتارهای سالم‌تری شوند.
وی با بیان اینکه جدایی و انزوای اجتماعی با افزایش میزان مرگ زودرس ارتباط دارد و افرادی که حمایت‌های اجتماعی و عاطفی کمتری دارند بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی، مشکلات بارداری و ناتوانی به دنبال بیماری‌های حاد قرار می گیرند خاطر نشان کرد: روابط نزدیک نامناسب منجر به تضعیف سلامت روانی و جسمی می‌شود و میزان حمایت‌های اجتماعی که فرد از نظر عملی و عاطفی دریافت می‌کند با توجه به موقعیت‌های اجتماعی و اقتصادی متفاوت می‌باشد مثلاً فقر می‌تواند منجر به جدایی و انزوای اجتماعی گردد در مقابل همبستگی اجتماعی که به عنوان کیفیت روابط اجتماعی و وجود اعتماد الزامات متقابل و احترام در جوامع تعریف می‌گردد، می‌تواند از سلامت مردم محافظت کند.
عبداللهی‌پور افزود: پژوهش‌ها نشان می‌دهد در جوامعی که نابرابری درآمد بالا باشد تمایل کمتری به انسجام اجتماعی وجود دارد و در نتیجه خشونت در آنها سیر صعودی به خود می‌گیرد در حالی که درجوامعی با همبستگی اجتماعی زیاد میزان ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی روند پایینی دارد.
وی یادآور شد: بعد اجتماعي سلامت در برگيرنده سطوح مهارت‌ها و عملكرد اجتماعي و توانايي شناخت هر شخص از خود به عنوان عضوی از جامعه بزرگ‌تراست اهميت سلامت اجتماعي در حدي است كه اشخاص برخوردار از سلامت اجتماعي، با موفقيت بيشتري می‌توانند با مشكلات ناشی از ايفاي نقش‌هاياصلي اجتماعي كنار بيايند و معمولا این افراد در خانواده‌هايي زندگي می‌كنند كه ثبات و انسجام بيشتري دارند و احتمالاً می‌توانند در فعاليت‌هاي جمعيبيشتر مشاركت كنند و با هنجارهاي اجتماعي بيشتر خود را تطبیق دهند.
عبداللهی بر نقش قطعي عوامل اجتماعي و محيطي بر سلامت مردم تاکید کرد و گفت: اقدامات زيربنايي بهداشت عمومي نوين، همگي نشان دهنده آگاهياز وابستگي بين موقعيت اجتماعي شرايط زندگي و پيام هاي سلامتی مردم است.
وی تاکید کرد: مفهوم سلامت اجتماعي به عنوان بعد مهم ديگر سلامت در سال‌هاي اخير توسط سازمان جهاني بهداشت مطرح شد و به اين معناست كهبراي دسترسي به سلامت كامل، تنها سلامت جسمي و رواني كافی نيست بلكه از آن جا كه انسان در محيط جمعي زندگي می‌كند، سلامت اجتماعي نيزضروري است. امروزه سلامت چه از بعد رواني و چه از بعد جسمي، يك محصول اجتماعي است که تنظيم برنامه بهبود سلامت، بدون توجه به زمينه اجتماعيو فرهنگي جامعه مورد نظر به راه كارهايي غير كارآمد می‌انجامد.