ملاقات بیمار در بیمارستان‌ها، اقدامی که همچنان نیاز به فرهنگ‌سازی دارد
امتیاز:
لحظه‌ای را تصور کنید که در خانه هستید و خبر می‌رسد که از یکی از اقوام یا آشنایان به هر دلیل از یک عمل جراحی سرپایی ساده گرفته تا یک حادثه در بیمارستان بستری است. هر یک از اعضای خانواده به دلایلی از نگرانی برای بیمار یا تعارف و رودربایستی یا دلایل دیگر، خود را موظف به رساندن به بیمارستان و ملاقات با بیمار می‌دانند، حال آنکه فرقی نمی‌کند ساعت 7 صبح باشد یا 11 شب.
با رسیدن به بیمارستان شاهد حضور ملاقات‌کنندگان دیگری هم هستید که هر کدام برای دیدار بیمار خود مشغول جر و بحث با انتظامات می‌باشند. در بهترین حالت، ملاقات‌کنندگان از توضیحات انتظامات که وقت ملاقات تمام شده است و بیمار نیاز به استراحت دارد و پرسنل مشغول ارائه خدمات درمانی، بهداشتی و نظافتی هستند قانع می‌شوند و بیمارستان را ترک می‌کنند، حالت دیگر این است که با اصرار فراوان و شاید درگیری لفظی با انتظامات، راه خود را باز کرده و وارد بیمارستان می‌شوند.
از همان ابتدا بحث‌ها آغاز می‌شود، چرا آسانسورها کثیف و تعداد آن‌ها کم هستند و اینقدر دیر می‌آیند ولی خبر ندارد افرادی مانند او، در آسانسورها مشغول بالا و پایین رفتن از طبقات برای ملاقات با بیمار خود هستند در حالی که کنار او چشمان منتظر بیماری را می‌بینید که می‌خواهد به اتاق عمل یا رادیولوژی برود و باید در انتظار خالی شدن آسانسور بماند.
حال وارد بخش می‌شوید، در هر اتاق دو یا سه بیمار و همراه وجود دارد که بعضی دو سه ملاقات‌کننده دارند بعضی هم هیچ. خدمات بخش خواهش می‌کند که بخش را ترک کرده و فقط یک همراه نزد بیمار بماند چون وقت نظافت فرارسیده، در این زمان پرستاری راه خود را برای دادن دارو، از میان ملاقات‌کنندگان باز می‌کند. بعضی از بیماران از تعداد زیاد ملاقات‌کننده تخت‌های کناری شاکی هستند و عده‌ای مشغول بحث در مورد کثیف بودن بخش و عدم رسیدگی به بیمار هستند حال آنکه خود یکی از دلایل اختلال در خدمت‌رسانی هستند. خود بیمار هم به دلیل رودربایستی با ملاقات‌کنندگان مدام با لبخندهای مصنوعی، یا به دلیل درد، با ناله و حرف‌های کوتاه می‌خواهد بگوید که خسته است و نیاز به استراحت دارد. حال همراه بیمار هم تعریفی نیست، از تعریف چندمین بار داستان اتفاق پیش آمده تا نگرانی برای بیمار خود.
در نهایت نیز بعد از مدتی گفتگو با یکدیگر، با درخواست پرسنل و همراه بیمار یا به بهانه شلوغی اتاق و استراحت بیمار ملاقات‌کنندگان اقدام به ترک بیمارستان می‌کنند، حال آنکه ملاقات کننده بعدی در صف انتظار برای ورود به اتاق است.
«حال آن که وقت ملاقات در اکثر بیمارستان‌های استان از ساعت 14 تا 16 می‌باشد»
یادداشت: وحید آیرس، کارشناس روابط عمومی بیمارستان امام خمینی (ره) ایلام