وجود فامیل درجۀ اول مبتلا به اسکیزوفرنیا، بزرگترین خطر برای ابتلا به آن است
امتیاز:
به گزارش خبرنگار وب دا، سمیه باقری بمناسبت سالروز جهانی بهداشت روانی (24 مهر)با شعار جهانی زندگی کردن با بیمار اسکیزوفرن عنوان کرد: اسکیزوفرنیا یا روان گسیختگی یا شیزوفرنی یک اختلال روانی است که مشخصۀ آن مختل شدن فرآیندهای فکری و شناختی و پاسخگویی ضعیف عاطفی می باشد. این بیماری معمولا خود را بصورت توهم یا تکلم و تفکر آشفته نشان می دهد و با اختلال در عملکرد اجتماعی یا شغلی قابل توجهی همراه است.
وی ادامه داد: شروع علایم آن معمولاً در دوران نوجوانی رخ می دهد و تشخیص آن براساس مشاهدۀ رفتار و تجارب گزارش شدۀ بیمار است. اواخر نوجوانی و اوایل دوران بلوغ دوره های اوج شروع بیماری اسکیزوفرنیا می باشد که سالهای بحرانی توسعۀ اجتماعی و حرفه ای یک نوجوان است.
این روانشناس افزود: از لحاظ اپیدمیولوژی می توان گفت که بروز سالانه اسکیزوفرنیا بین 10 تا 20 مورد در هر100 هزار نفر است. اسکیزوفرنی در مردان بین 15 تا 35 سالگی شروع می شود، اما در زنان میانگین سن شروع اختلال دیرتر است و در مناطقی که از نظر اقتصادی - اجتماعی محرومند شیوع اسکیزوفرنیا بالاتر است.
کارشناس ارشد روان شناسی بالینی بیمارستان ولیعصر (عج) شهرستان دره شهر خاطر نشان کرد: از نظر اتیولوژی هم تحقیقات مختلف نشان داده است که ترکیبی از ژنتیک و عوامل زیست محیطی در پیشرفت اسکیزوفرنیا نقش دارند. هم چنین پژوهش ها نشان داده است که در مغز بعضی از بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا تغییرات ساختمانی بوِیژه در لوپ های تمپورال یافت شده است اما مشخص نیست که این تغییرات چگونه ایجاد شده اند. هم چنین اختلالات مربوط به دوران بارداری ( خونریزی ، دیابت، ناسازگاری RH ، پره اکلامپسی ) زایمان (آتونی رحم، آسیفکسی ، سزارین اورژانسی ) و تکامل جنینی (وزن کم هنگام تولد ، مالفوذماسیون های مادرزادی ، کاهش دور سر) نیز با افزایش اسکیزوغرنیا همراه بوده اند. ولی با این حال، شدت این همراهی کمی بوده و مکانیسم آن ها همچنان ناشناخته باقی مانده است.
گفته شده است تربیت نامناسب کودک نیز می تواند زمینۀ ابتلا به اسکیزوفرنیا را فراهم بیاورد و بطور کلی در علت شناسی این اختلال به نظر می رسد ژنتیک ، محیط نوربیولوژی و فرآیندهای روانی و اجتماعی از عوامل مهم باشند.
باقری در بخش دیگری از سخنان خود به مراحل درمان بیماری اسکیزوفرنیا اشاره کرد و بیان داشت: درمان اولیه اسکیزوفرنی مصرف داروهای آنتی سایکوتیک می باشد که اغلب با ترکیبی از حمایت های روانی و اجتماعی همراه هستند. در موارد جدی تر که امکان ایجاد خطر برای شخص بیمار و دیگران وجود دارد ممکن است به بستری شدن اجباری نیاز باشد.اکرچه ماندن در بیمارستان در حال حاضر کوتاه تر و کمتر از آن چیزی است که در گذشته مرسوم بوده است. هم چنین برخی شواهد نشان می دهد که ورزش منظم دارای اثرات مثبتی بر سلامت جسمی و روانی افراد مبتلا به اسکیزوفرنی می باشد.
وی ادامه داد: امروزه علاوه بر دارو درمانی بر اهمیت روان درمانی نیز تأکیدفراوان می شود. مؤثرترین راههای روان درمانی شامل موارد زیر است: خانواده درمانی (آموزش روانی خانواده) درمان نشانه های افسردگی همراه اختلال (بروز نشانه های افسردگی در اسکیزوفرنیا شایع بوده و نیاز به درمان اختصاصی دارد.
کارشناس ارشد روان شناسی بالینی بیمارستان ولیعصر (عج) شهرستان دره شهریادآوری کرد: هم چنین در کار با بیماران اسکیزوفرن توجه به این نکات حائز اهمیت است که وقایع پراسترس زندگی می توانند زمینۀ عود را فراهم سازند و بیمارانی که خود حوادث زیادی داشته اند عموماً مسیر نامطلوب تری دارند و عمود در خانواده هایی شایعتر است که زیاد انتقاد می کنند، پرخاشگری دارند و نشانه هایی از درگیری هیجانی بیش از حد از خود نشان می دهند. کاهش دادن این برخوردها از طریق مراقبت های روزانه و هم چنین خانواده درمانی در بهبود پیش آگاهی مؤثر است.