اخبار

 همه خطبه های آتشین حضرت زینب کبری (س) و امام سجاد (ع) را شنیده و بخاطر دارند اما آنچه امروز اهمیت دارد، زنده ماندن این حادثه دهشتناک است که بعد از هزار و چهارصد سال هنوز خون این عزیزان می جوشد و آتشفشانی در دل هر انسان آزاد منشی ایجاد می کند که فرو نشاندن آن جز با از بین رفتن تمامی ظالمین و ستمگران تاریخ میسر نمی شود و بی شک شعله های آن همچنان که بعد از قرن ها در دل شیعیان آن حضرت فوران می کند، تا ابد تاریخ ماندگار خواهد بود و ریشه ی هر ظلم و ستمی را بر خواهد چید.

 

بیرقهای بر افراشته شده نشان از زنده بودن نهضت سرخ حسین (ع) است و حضور زن و مرد عزادار شیعه در مراسمات  سوگواری سرور و سالار شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) تیری است بر سینه ی سیاه استبداد، استکبار و شیاطینی که حضور آنان جز شرارت نتیجه ای به دنبال ندارد و به حول و قوه ی الهی دیری نخواهد پائید که مجسمه های ننگین آنان در تمامی جهان بر چیده خواهد شد؛ همان طور که امروز نام و نشان نیکی از فرعونیان و یزیدیان بجای نمانده است.

 

 فوران این خون های پاک دامن تمامی ملحدین و مستکبرین را خواهد گرفت و کشتی نجاتی است تا عالم هستی بوسیله آن راه و مسیر عدالت و حق گویی را بپیماید. توسل بر منش و سیره ی آن امام معصوم (ع) چراغ راهی است برای تمامی آزادگانی که بخواهند راه و طریق حق و حقیقت را بشناسند و در این مسیر قدم نهند و با افتخار شیعه بودنشان را به رخ استکبار و ایادی جیره خوارشان بکشند و من و تو شیعه ی آن بزرگواران راه را گم نکنیم، در این مسیر قدم برداریم و استوار و محکم پای اعتقاداتمان بایستیم و با صدای رسا بگوئیم، گر چه در روز عاشورا نبودیم تا ندای "هل من ناصر ینصرونی" امام مان را لبیک بگوئیم اما امروز زن و مرد و کوچک و بزرگ شیعه ی علوی، از عمق جان به عزای این عزیزان می نشینیم و با برافراشتن بیرق عزا خواهیم گفت ما زنده ایم و همچون یاران در خون غلطیده ی دشت نینوا تا آخرین قطره ی خون از این سیر و سلوک دفاع خواهیم کرد و به خاطر این نعمت الهی جبین بندگی را بر درگاه احدیت می گذاریم و بر این عظمت خداوند منان را شاکریم، به فضل پروردگار متعال آن وقت که درکنار کعبه فریاد "انا المهدی" بلند می شود آن روز، روز تسکین همه آلام و درهای شیعه خواهد بود. ان شاء الله