اخبار

به گزارش خبرنگار وب دا، مریم السادات دربندی اظهار داشت: پرداختن به بازی های رایانه ای منجر به عوارض جسمانی ، روانی و اجتماعی متعددی در افراد می شود ، چنانچه بررسی های آماری در سال 2000 بیانگر این مطلب است که کودکان سن 2- 7 سال به طور متوسط 34 دقیقه در روز رایانه استفاده می کنند ، که با افزایش سن طولانی تر می شود که به عنوان مثال 2- 5 سالگی ، 27 دقیقه در روز، 6- 11 سالگی ، 49 دقیقه در روز ، 12- 17 سالگی 63 دقیقه در روز می توان اشاره کرد.وی در ادامه عنوان نمود: مهمترین موضوع در زمینه بررسی تأثیر منفی این بازی ها محتوای خشونت آمیز آنها است ، با وجود آن تعداد زیادی بازهای آموزشی ، ورزشی واستراتژیکی نیز در بازار عرضه می گردد . اما پر طرفدارترین بازیها ، بازی های خشونت آمیز است . برخی پژوهش ها بین زمان صرف شده برای پرداختن به بازی های خشن ومیزان رفتار پرخاشگرانه ، رابطه مثبت وبرخی دیگر رابطه منفی به دست آورده اند .مهندس دربندی گفت: از طرف دیگر ، از آنجایی که اولین ومهمترین واحد اجتماعی که هر نوزاد پس از تولد در آن پا می گذارد وبا آن آشنا می شود ، خانواده است . پس خانواده وبه طور کلی روابط والد وفرزند در شکل گیری شخصیت هر فرد بسیار مهم است . کودک در خانواده چگونگی روابط با بزرگترها ، کوچکترها ، روابط اجتماعی ، طریقه برخورد با مسائل ومشکلات ، احترام ، عطوفت ، خشونت و پرخاشگری را می آموزد. پس جا دارد که والدین نیز مانند سیاست مداران از تأثیر بالقوه بازهای رایانه ای بر روابطشان با فرزندانشان ابراز نگرانی کنند.
وی تاکید کرد: بازی های رایانه ای وسایر شکل های سرگرمی های الکترونیک اغلب جایگزین فعالیت اجتماعی با پدر ومادر وخانواده می شوند ودر خانه از آن به عنوان وسیله ای برای ساکت نگه داشتن بچه ها استفاده می شود.مریم السادات دربندی تشریح نمود: در بررسی دیدگاه های عمومی نسبت به فناوری رسانه های نوین در بریتانیا ، مشخص شده که برپایه نظر پاسخ دهندگان بزرگسال، بازی های رایانه ای – ویدیوئی می توانند باعث آشفتگی زندگی خانوادگی شود ، بیشتر وابستگان به رایانه پدران خود را سرد ودیرآشنا توصیف می کردند . در واقع به نظر می رسد ، وابستگان به رایانه در مقایسه با کاربران نا وابسته اغلب والدین خود را غیر صمیمی قلمداد می کنند . توصیف های وابستگان به رایانه درباره ارتباط با والدین شان نمایانگر ضعف یا نبود عاطفه های واقعی در آنان بود.