اخبار

لیلا نجفی در ادامه افزود:  مدرسه همگام با خانواده نقش تعیین کننده ای در ایجاد عزت نفس کودک و احساس شایستگی آنان دارد. از این رو توانایی و انگیزه کودکان برای ماندن در مدرسه یادگیری و استفاده از آموزه هایشان متاثر از سلامت روان آنان است و محیط موسسه آموزشی در سطوح مختلف کودکستان، دبستان و دبیرستان از عواملی هستند که تاثیر اساسی در بهداشت روانی افراد دارند.
وی تصریح نمود: کار آموزش و پرورش در آموزشگاه ها در واقع دنباله کار پرورش شخصیت افراد در محیط خانواده است. لذا کودکان در محیط آموزشگاه ها یاد می گیرند که چگونه رفتار اجتماعی داشته باشند و نقش خود را در اجتماع ایفا کنند و آنان می آموزند در چه محدوده ای بیندیشند و حس همکاری داشته باشند.
کارشناس واحد بهداشت مدارس مرکز بهداشت شهرستان ایلام با اشاره به این که مدرسه  می تواند ارتباط درستی با کودک برقرار کند، خاطر نشان کرد: این محیط ها  کودک را آماده پذیرش مسئولیت تصمیم گیری و حل مسائل زندگی سازد و کودکانی که تازه به محیط آموزشگاه پا می گذارند مسلما مشکلاتی مانند پیوستگی اخلاقی دارند یعنی هریک از کودکان در محیط خانوادگی خاص خود تربیت شده اند و والدین آنها سلیقه های تربیتی متفاوتی دارند.
نجفی با بیان این مطلب که مربیان و آموزگاران باید با درایت خود این مسائل را درک کنند و کودکان را با محیط تطبیق دهند، ابراز داشت: آموزشگاه محیطی نیست که فقط مسائل و مطالبی به کودک القا شود بلکه در این محیط اخلاق و رفتار کودک نیز تکوین می یابد بلکه کودکی که به مدرسه می رود به دنبال احساس تعلق مشابه آنچه در خانه تجربه کرده، می گردد و در صورتی که در خانواده به این احساس دست نیافته باشد در پی جبران آن در مدرسه است.