اخبار

فاطمه محمدی ادامه داد: مهارت های ارتباطی نوزاد هر روز بعد از تولد اندکی پیشرفت می کند به طوری که می توان این مهارت ها را به طور کلی در ماه های مختلف بیان داشت.
وی خاطر نشان کرد: در پایان سه ماهگی نوزادان معمولاً به دیگران لبخند می زنند، از شنیدن صداهای بلند جا می خورند، از گلو یا دهانشان صداهای مختلفی درمی آورند، زمانی که کسی با آنها صحبت می کند سکوت می کنند یا لبخند می زنند و می خندند، واکنش هایی نشان می دهند که معلوم می شود صدای شما را می شنوند و برای هر مشکلی به گونه ای خاص گریه می کنند و شما از نوع گریه آنها متوجه مشکلشان می شوید.
کارشناس واحد بهداشت خانواده شبکه بهداشت و درمان شهرستان دره شهر  ابراز داشت: کودک در پایان شش ماهگی اگر با او بازی کنید یا حتی زمانی که خودش به تنهایی با خودش بازی می کند صداهای مختلفی تولید می کند، صداهایی که در این سنین از فرزندتان می شنوید بسیار متنوع هستند و گاهی می توانید این صداها را به بعضی کلمات تشبیه کنید، از نوع صدایی که تولید می کند می توانید متوجه خوشحال یا ناراحت بودن فزندتان شوید، چشم و صورتش را به طرف صداها برمی گرداند، زمانی که لحن صحبت خود را تغییر می دهید او نیز واکنش متفاوتی نشان می دهد و متوجه می شود که بعضی اسباب بازی ها و وسایل صدا دارند، به موسیقی و صدای رادیو و تلویزیون توجه می کند.
وی همچنین به رفتارهای کودک در پایان دوازده ماهگی اشاره کرد و گفت: در این سن کودک سعی می کند بعضی کلمات را تقلید کند، کلمات محدودی ، مانند: مامان، بابا، دد، پوف ... را بیان می کند، بعضی از کارهایی که از او می خواهید مانند بیا اینجا، برو، ... را متوجه شده و انجام می دهد، اسم برخی اشیا و قسمت های بدن مانند دست، پا، کفش، غذا، ... را متوجه می شود، اگر به او «نه» بگویید متوجه شده و گاهی اوقات ناراحت می شود و به سمت صداها یا اسباب بازی های جالب حرکت می کند.
محمدی افزود: در پایان هجده ماهگی کودک اگر نام فرد یا یک شیء را بگویید به آن نگاه کرده، به سمت آن می رود یا به آن اشاره می کند، نام افراد و اشیا یا قسمت های مختلف بدن را متوجه می شود و می تواند آنها را نشان دهد، اگر شیء یا فردی را به او نشان دهید به سوی آن می رود و هشت تا 10 کلمه را می تواند بیان کند.
وی به رفتارهای ارتباطی کودک در پایان بیست و چهار ماهگی نیز اشاره نمود و بیان داشت: جملات ساده مانند «بازم شیر می خوام» را بیان می کند، سوالات دو تا سه کلمه ای مانند: «این مال منه؟» می پرسد، دستورات ساده ای که به او داده شود را متوجه می شود و دیگر نیازی نیست که از زبان بدن و ایما و اشاره برای روشن شدن موضوع استفاده کرد و حداقل پنجاه لغت را می داند.