اخبار

دکتر بتول جعفری اظهارداشت: گروه دوم كه به گروه الکلی معتاد معروفند، با وجود اینکه معتاد هستند هر شب و یا در یک زمان معینی از روز الکل می آشامند و چنانچه الکل به بدنشان نرسد دچار تشنج ، درد و بی خوابی می گردند. اینگونه اشخاص می توانند با تصمیم و اراده الکل را ترک نمایند. بدیهی است چنانچه محیط خانواده و اطرافیان به بیمار کمک نمایند و بیمار از نظر جسمی و روحی تقویت شود فرد می توانند الکل را ترک کنند.وي بيان نمود: گروه الکلی های فرصت طلب در هر موقعیتی که جای مناسبی پیدا کنند مانند عروسی ، مسافرت ، حتی در زمان غذا خوردن شروع به نوشیدن الکل می نمایند كه این نوع الکلی ها خود به دو دسته تقسیم می شوند. دسته اول  آنهائی هستند که یکی از آنزیم های کبدی شان موسوم به دهیدروژناز(ADH ) زیادتر از حد معمول بوده و در نتیجه می توانند مانند الکلی های گروه اول و دوم الکل را به خوبی تحمل کرده و چون بدن آن ها مساعد پذیرش الکل می باشد ابتدا به گروه دوم پیوسته و نهایتا الکلی واقعی می شوند. دسته دوم  آنهائی هستند که از نظر آنزیمی نرمال می باشند. این افراد چنانچه موقعیت نیابند می توانند به مدت طولانی اصلا الکل نیاشامند.دکتر بتول جعفری ابراز داشت: گروه چهارم  از گروه هاي مصرف كننده الكل،الکلی های روانی و روحی هستند که برای منازعه و یا فحاشی کردن به مردم بالاجبار الکل می آشامند تا با از بین بردن حجب و حیا یک حالت غیر عادی پیدا کرده و بتوانند عمل خلاف را انجام دهند و یا افرادی هستند که به آنها تعدی و یا ظلم و بالاخره فحاشی شده و یا از زور و بدبختی به آغوش الکل پناه برده اند. وي در خصوص گروه ديگري از مبتلايان به نام  الكلي هاي رواني و روحي، خاطرنشان ساخت:  تجربه ثابت شده است که از هر 13 نفری که با هم به مشروب خوری می پردازند، یک نفر از آنها الکلی واقعی و یا معتاد می شوند و 12 نفر بقیه نیز چنان که به خوردن الکل ادامه دهند، هیچ دلیلی بر الکلی نشدن آنها وجود ندارد زیرا مرور زمان ترشحات الکل دهیدروژناز را در کبد زیاد می کند.