اخبار

به گزارش خبرنگار وب دا، معصومه حسن نژاد اظهار کرد: دوران کودکی را از جمله حساس ترین دوران های زندگی هر انسانی می دانند چون بذر شخصیت فرد در این دوران کاشته می شود. از این رو نحوه برخورد با رفتارهای کودک از طرف والدین اهمیت بسیار ویژه ای دارد، زیرا می تواند نقش تعیین کننده ای در شکل گیری صحیح شخصیت کودک داشته باشد.

وی با بیان اینکه لجبازیهای کودکانه را باید کنترل کنیم، افزود: والدینی که مدام کودک خود را حتی بدرستی امر و نهی می کنند، در حقیقت راه را برای لجبازی وی هموار می سازند. بنابراین درعین حال که رفتار کودک را کنترل می کنید، قدری هم به وی آزادی عمل دهید و بگذارید روحیه کنجکاوی خود را ارضاء کند.

این کارشناس ارشد روان شناسی با اشاره به این نکته که تشویق و تنبیه به جای خود باشند، ادامه داد: کودک شما نیازمند تشویق است، اما در جای خود و در عین حال در مواقعی باید وی را با شیوه ای صحیح تنبیه کنید. یکی از رفتارهای بسیار غلط والدین این است که مرزهای تشویق و تنبیه را در کودک ازبین می برند.

وی در ادامه خاطر نشان ساخت: بدان معنی که در مواجهه با یک رفتار ناشایست، کودک تنبیه می شود، اما لحظاتی بعد ترحم به کودک آغازمی شود، این گونه تناقض در رفتار، اثراتی بسیار سوء روی کودک می گذارد، ازاین رو اگر کودک رفتار ناشایستی انجام داد، باید تنبیه صحیح و اگر رفتار مناسبی از خود نشان داد، تشویق مناسب و به اندازه و از افراط و تفریط در این زمینه پرهیز شود.

حسن نژاد بیان داشت: یکی از کاربردی ترین تکنیکهای برخورد با لجاجت کودک، بی اعتنایی به رفتار زشت و ناخوشایند اوست. در مواقعی که کودک لجاجت می کند یا حتی پا را فراتر نهاده و به داد و فریاد و غذا نخوردن و گریه های شدید روی می آورد، بهترین نحوه برخورد والدین بی اعتنایی به این گونه رفتارهای وی است.

وی در ادامه این مبحث اضافه کرد: مطمئن باشید این گونه لجاجت کودک پس از مشاهده بی اعتنایی شماپس از چند دقیقه برطرف می شود و او به گوشه ای رفته و خود را از نظرهای والدین پنهان می سازد.

کارشناس ارشد روانشناسی ابراز نمود: در مواقعی که کودک بشدت لجبازی می کند و به هیچ روشی نمی توان وی را کنترل کرد، به دنبال توجیه رفتار زشت او نباشید چون در این مواقع هیچ منطقی جز منطق بی اعتنایی کارساز نیست.

وی در پایان یادآوری کرد: توجیه منطق باید به زمان بعد از آرام شدن کودک و متنبه شدن وی موکول شود و به وقت آن با محبت کنترل شده، به دلیل و منطق خاص کودک و به زبان خودش به وی فهماند که کارش زشت بوده و باید لجبازی خود را کنار بگذارد و با شرایط خود را وفق دهد.