اخبار

 

وی ادامه داد: خانواده اولین و مهم­ترین محیطی­ست که کودک در آن از چگونگی روابط اجتماعی آگاه می­شود بسیاری از جامعه شناسان وروان شناسان اعتقاد دارند تجاربی که کودک در سال­های اول زندگی که معمولاً در محیط خانواده کسب می­کنند. زیر بنای شخصیت و رفتارهای بعدی را تشکیل می­دهد.

 

وی افزود: خانواده­ها با توجه به حوزه­های فرهنگی که بدان وابسته هستند و آرمان های فرهنگی که دارند در تربیت فرزندان خود از روش های تربیتی متفاوتی استفاده می کنند که البته هدف تمام شیوه های تربیتی و پرورشی خانواده­ها آماده کردن کودک برای ایفای نقشی ست که حوزه­های فرهنگی حاکم برای آنها ترسیم  نموده­اند. هم چنین روش­های تربیتی کودکان در طول قرن­ها دستخوش تغیرات چشمگیری شده است در گذشته انضباط و سخت­گیری­های زیادی بر کودک تحمیل می شد اما هم اکنون در برنامه های تربیتی کودکان نیازها و خواسته­های آنان مطرح بوده و توجه به آن مهور اصلی تربیتی تلفی می­شود.

 

کارشناس سلامت روان مرکز بهداشت شهرستان ایلام با بیان اینکه خانواده جامعه­ی کوچکی­ست که یکی از اصلی­ترین اهدافش رشد تکامل اجتماعی کودکان می­باشد، ابراز کرد: والدین مهم  ترین عامل اجتماعی شدن کودکان هستند اما تأثیر جامعه را هم نباید نادیده گرفت خانواده به عنوان بخشی از جامعه­ی بزرگ تر تحت تأثیر هنجارها ارزش­ها و انتظارات فرهنگی خاص در یک دوره­ی تاریخی معین است.

 

وی تصریح کرد: اجتماعی شدن کودکان در خانواده ها فرآیندی دوسویه است و ویژگی­های کودک با خصوصیت و نحوه­ی فرزند پروری والدین درکش متقابل است ازآن جا که خانواده نخستین جایگاه زندگی اجتماعی کودک است بنابراین در شکل­گیری اندیشه­ها گرایش­ها تمایلات و عادت­های اجتماعی کودک نقش بسیار را زنده­ای دارد برای این که رشد و تکامل اجتماعی کودک به طور طبیعی و کامل صورت پذیر باید شرایط خاصی در محیط خانواده حاکم باشد.

 

دربندی با بیان این مطلب که کودک باید در محیط خانواده احساس آرامش و امنیت نماید و اطمینان داشته باشد، بیان کرد: کودک باید بتواند در محیط خانواده استعداد و توانایی­هایش را پرورش دهد که این کار به وسیله­ی بازی شرکت در  تجارت اعضای خانواده را مکان­پذیر است البته والدین هم می توانند با تشویق فرزندان خود وغنی­تر ساختن محیط فرهنگی خانواده نقش مؤثری را در این زمینه ایفا نمایند.

 

وی در ادامه گفت: والدین باید به این نکته توجه کافی داشته باشند وکارهای کودک خود را  به دید حقارت نگاه نکند خانواده نخستین مرکز یادگیری کودک است زیرا کودک بسیاری از رفتارهای اجتماعی خود را از محیط خانواده فرا می­گیرد که از این جمله می­توان احترام به حقوق دیگران داشتن  خصلت­های نیک و یا زشت و سازگاری با محیط خانواده و دیگران را نام برد.

 

کارشناس سلامت روان مرکز بهداشت شهرستان ایلام خاطرنشان کرد: اساس بسیاری ازباورهای کودک در کانون خانواده پی­ریزی می­شود و کودک یاد می گیرد که به ارزش­ها و اعتقادات خانواده تعصب داشته  باشد یا نسبت به آن ها بی­اعتنایی کند رشد استقلال و اعتماد به نفس در کودک بسیار مهم است و هنگامی در کودک شکل می­گیرد که او بتواند آن چه را در توان دارد آزادانه انجام دهد.

 

دربندی در پایان سخنان خود تصریح کرد: بنابراین باید بین گفتار و کردار والدین و سایر افراد خانواده هماهنگی خانواده کافی وجود داشته باشد تا کودکان بتوانند در گفتار و عمل خود قاطع و صادق باشند به راحتی تصمیم بگیرند و به تزلزل و روحی و عدم تقسیم­گیری و انحراف در گفتار و عمل دچار نشوند.